Nasturcja

Bylina, a w rejonach klimatu umiarkowanego jednoroczne pnącze o łodygach do 5 metrów długości, ścielących się po ziemi lub wspinających się po podporach.
Do Europy przywieźli ją Hiszpanie w 1684 r i szybko stała się rośliną ozdobną. Jest wrażliwa na niska temperaturę, wymaga gleby o dobrej strukturze i zasobnej w składniki pokarmowe.
Ma szerokie zastosowanie w lecznictwie ludowym i homeopatii a także jako roślina przyprawowa.

PRZEGORZAN

Jest dobrze znanym wszystkim dekoracyjnym "ostem" mającym kuliste kwiatostany. Występuje w południowych rejonach Europy, w ciepłym klimacie.
Osiąga wysokość 80-100 cm, a kwiatostan rozwija się od lipca do sierpnia. Kuliste kwiatostany mają zwykle średnicę 2-4 cm, kolor od jasnoniebieskiego do fioletowego.
Przegorzan ma skromne wymagania, lubi miejsca suche i nienasłonecznione.
Rozmnażanie przez podział i z nasion.

INKARWILLA

Jest to bylina o dość oryginalnych kwiatach i bardzo dekoracyjnych liściach. Z około piętnastu gatunków najbardziej znana jest inkarwilla zwarta. Osiąga wysokość 20-30 cm, kwitnie od maja do czerwca. Na łodygach osadzone są 3 kwiaty. Znana jest również inkarwilla Delaway, jest nieco wyższa - 80 cm i rozpoczyna kwitnienie o 1 do 2 tygodni później a łodygi obsypują się większą ilością kwiatów.
Oba gatunki dobrze się czują w słońcu lub półcieniu, wymagają gleby porowatej, zasobnej w składniki pokarmowe, wapiennej, dostatecznie wilgotnej, stanowiska osłoniętego i lekkiego przykrycia na zimę.
Rozmnażanie przez wysiew.

CZYŚCIEC WEŁNISTY

Roślina pochodzi z Kaukazu, w naszych ogrodach jest uprawiana ze względu na piękne liście pokryte białym, wełnistym kutnerem. Głąbiki kwiatowe mają ok. 50 cm wysokości, kwiaty rozwijają się od czerwca do sierpnia i niestety nie są dekoracyjne.
Lubi nasłonecznione stanowiska, gdzie ulistnienie nabiera wspanialszej srebrzystej barwy. Jest rośliną kobiercową ze względu na ekspansywność. Ładnie prezentuje się w ogródkach skalnych i jako tło bardziej okazałych roślin.

FLOKS WIECHOWATY

Należy do rozległego rodzaju, który zawiera byliny i rośliny jednoroczne a także gatunki niskie jak i wysokie.
Floks wiechowaty pochodzi ze wschodnich rejonów Stanów Zjednoczonych, osiąga wysokość 60-120 cm i kwitnie od sierpnia do września obsypując się białymi, różowymi, fioletowymi lub czerwonymi kwiatami.
Jest dość wymagający, czuje się dość dobrze w okolicach podgórskich, lubi glebę próchniczną i stale, średnio wilgotną, stanowisko lekko zacienione.
Rozmnażanie przez podział karp, lecz zalecane jest sadzonkowanie korzeni ze względu na atakujące dość często tę roślinę szkodniki.
Nadaje się na kwiat cięty, lecz specyficzny zapach floksa nie wszystkim odpowiada.

PRZYMIOTO

Bylina ta stanowi obszerny rodzaj roślin, występujących na całym świecie z wyjątkiem Afryki. Większość gatunków w zasadzie nie są zbyt dekoracyjne, jednakże poprzez krzyżowanie otrzymano bardzo ładny gatunek określony nazwą Erigeron x hybridus.
Przymioto często jest mylone z astrem, choć kwitnie o innej porze roku, mianowicie od czerwca, gdzie astry kwitną tylko jesienią. Osiąga wysokość od 50 do 80 cm i wydaje przede wszystkim kwiaty niebieskie, choć istnieją także odmiany różowe jak i srebrnofioletowe.
Jest rośliną mało wymagającą, zadowala się przeciętną glebą ogrodniczą, umiarkowanym nasłonecznieniem i regularnym podlewaniem.
Rozmnażanie przez podział karp.

MIŁEK

Inaczej zwany adonisem jest powszechny w naszych ogrodach w dwóch gatunkach: miłek amurski- pochodzi z Japonii i Mandżurii, kwitnie luty-marzec, po przekwitnięciu wydaje liście znikające przy końcu czerwca; miłek wiosenny- kwitnie od kwietni do maja i zasycha w ciągu lata. Rozrasta się stosunkowo powoli, ale po kilku latach tworzy ładne kępy utrzymujące się dość długo na tym samym miejscu.
Odpowiednim dla tych roślin stanowiskiem jest miejsce nasłonecznione z porowatą glebą wapienną. Rozmnażanie przez siew.