INKARWILLA

Jest to bylina o dość oryginalnych kwiatach i bardzo dekoracyjnych liściach. Z około piętnastu gatunków najbardziej znana jest inkarwilla zwarta. Osiąga wysokość 20-30 cm, kwitnie od maja do czerwca. Na łodygach osadzone są 3 kwiaty. Znana jest również inkarwilla Delaway, jest nieco wyższa - 80 cm i rozpoczyna kwitnienie o 1 do 2 tygodni później a łodygi obsypują się większą ilością kwiatów.
Oba gatunki dobrze się czują w słońcu lub półcieniu, wymagają gleby porowatej, zasobnej w składniki pokarmowe, wapiennej, dostatecznie wilgotnej, stanowiska osłoniętego i lekkiego przykrycia na zimę.
Rozmnażanie przez wysiew.

CZYŚCIEC WEŁNISTY

Roślina pochodzi z Kaukazu, w naszych ogrodach jest uprawiana ze względu na piękne liście pokryte białym, wełnistym kutnerem. Głąbiki kwiatowe mają ok. 50 cm wysokości, kwiaty rozwijają się od czerwca do sierpnia i niestety nie są dekoracyjne.
Lubi nasłonecznione stanowiska, gdzie ulistnienie nabiera wspanialszej srebrzystej barwy. Jest rośliną kobiercową ze względu na ekspansywność. Ładnie prezentuje się w ogródkach skalnych i jako tło bardziej okazałych roślin.

FLOKS WIECHOWATY

Należy do rozległego rodzaju, który zawiera byliny i rośliny jednoroczne a także gatunki niskie jak i wysokie.
Floks wiechowaty pochodzi ze wschodnich rejonów Stanów Zjednoczonych, osiąga wysokość 60-120 cm i kwitnie od sierpnia do września obsypując się białymi, różowymi, fioletowymi lub czerwonymi kwiatami.
Jest dość wymagający, czuje się dość dobrze w okolicach podgórskich, lubi glebę próchniczną i stale, średnio wilgotną, stanowisko lekko zacienione.
Rozmnażanie przez podział karp, lecz zalecane jest sadzonkowanie korzeni ze względu na atakujące dość często tę roślinę szkodniki.
Nadaje się na kwiat cięty, lecz specyficzny zapach floksa nie wszystkim odpowiada.

PRZYMIOTO

Bylina ta stanowi obszerny rodzaj roślin, występujących na całym świecie z wyjątkiem Afryki. Większość gatunków w zasadzie nie są zbyt dekoracyjne, jednakże poprzez krzyżowanie otrzymano bardzo ładny gatunek określony nazwą Erigeron x hybridus.
Przymioto często jest mylone z astrem, choć kwitnie o innej porze roku, mianowicie od czerwca, gdzie astry kwitną tylko jesienią. Osiąga wysokość od 50 do 80 cm i wydaje przede wszystkim kwiaty niebieskie, choć istnieją także odmiany różowe jak i srebrnofioletowe.
Jest rośliną mało wymagającą, zadowala się przeciętną glebą ogrodniczą, umiarkowanym nasłonecznieniem i regularnym podlewaniem.
Rozmnażanie przez podział karp.

MIŁEK

Inaczej zwany adonisem jest powszechny w naszych ogrodach w dwóch gatunkach: miłek amurski- pochodzi z Japonii i Mandżurii, kwitnie luty-marzec, po przekwitnięciu wydaje liście znikające przy końcu czerwca; miłek wiosenny- kwitnie od kwietni do maja i zasycha w ciągu lata. Rozrasta się stosunkowo powoli, ale po kilku latach tworzy ładne kępy utrzymujące się dość długo na tym samym miejscu.
Odpowiednim dla tych roślin stanowiskiem jest miejsce nasłonecznione z porowatą glebą wapienną. Rozmnażanie przez siew.

PIERWIOSNEK

Prymula należy do licznej grupy roślin ozdobnych pochodzących z zachodnich Chin, Tybetu i Himalajów. Niektóre gatunki są bardzo delikatne i uprawia się je tylko w szklarni, inne zaś mniej wymagające. Z dziesięciu cenionych i rozpowszechnionych w wielu ogrodach najbardziej popularne są: pierwiosnek ząbkowany- ma kwiatostany kuliste, z rozety wyrasta w marcu i kwietniu około 2,5 cm łodyga zwieńczona kulistym kwiatostanem, oraz pierwiosnek bezłodygowy- nie przekracza 10-15 cm wysokości, kwiaty ma pojedyncze, oryginalny gatunek ma kwiaty żółte, mieszańce zaś kwitną niebiesko, czerwono, biało i różowo. Zwykle kwiaty mają żółtą plamkę w środku i są stosunkowo duże.
Wyżej wymienione gatunki dobrze czują się na przeciętnych glebach ogrodniczych, byle dostatecznie wilgotnych.
Rozmnażanie przez podział karp lub z nasion.

ŁUBIN

           Jest to dość powszechna w naszych ogrodach bylina, pochodząca z Ameryki  Północnej. W polskich warunkach uprawiane są mieszańce powstałe w wyniku krzyżowania gatunków. Najbardziej powszechna grupa łubinów ozdobnych, to mieszańce Russela, które maja kwiaty w odcieniach prawie wszystkich kolorów: zółtego, czerwonego, niebieskiego i białego. Niektóre odmiany mają kwiaty dwubarwne.
           Rosną do wysokości 70-100 cm, kwitną od maja do czerwca.
Odmiany uprawne wymagają gleby żyznej, głębokiej, pozbawionej wapnia, oraz słonecznego stanowiska. Sa przy tym bardzo wrażliwe na suszę i upał.

NAWŁOĆ

Solidago jest rośliną bardzo znaną, tworzy kępy rozrastające się na dużych powierzchniach, pochodzi z Ameryki północnej. Poszczególne gatunki i odmiany znacznie różnią się osiąganą wysokością,  od 30cm  do 2 m. Jest rośliną mocno ekspansywną, bardzo szybko się rozmnaża i w krótkim czasie potrafi opanować całą wolną przestrzeń. Ponadto łatwo się rozsiewa, więc nowe rośliny także  szybko tworzą spore kobierce.

Wszystkie odmiany należy przycinać po przekwitnięciu, by zapobiec rozsiewaniu nasion. Nawłoć nie ma dużych wymagań, dobrze rośnie w prawie każdych warunkach. Przy nasadzaniu zawsze trzeba pamiętać o ich szybkim rozroście i nie łączyć  z delikatnymi i wymagającymi roślinami.

ROZCHODNIK

Rozchodniki to cenne sukulenty, zwłaszcza w ogrodach skalnych. Jest to dość obszerny rodzaj, w którym znajdują się przede wszystkim gatunki zawsze zielone i niskie, tworzące zazwyczaj zwarte i efektowne kobierce. Wyjątkiem jest Sedum spectabile, jest nico wyższa (osiąga 40-50 cm) i traci liście już w końcu jesieni. Kwitnie od sierpnia do września i wymaga gleby żyznej oraz dobrze nasłonecznionej, lecz jeśli to możliwe nie w samo południe.
Rozmnażanie przez podział kęp wiosną lub na początku jesieni.

HELIOPSIS SŁONECZNIKOWATY

Bylina pochodzi z Ameryki północnej, rośnie do ok. 130 cm wysokości i kwitnie od czerwca do września, gdyż kwiaty rozwijają się stopniowo i bardzo długo pozostają ładne i świeże.
Nadaje się na kwiat cięty i nie ma dużych wymagań. Dobrze znosi suszę, nie jest atakowana przez choroby, nie pokłada się i nie rozrasta nadmiernie poza wyznaczy obszar. Jedynie nie lubi miejsc wilgotnych.
Rozmnażanie poprzez podział karp.

RUDBEKIA

Niektóre z nich są roślinami jednorocznymi, lecz przeważają byliny. Pochodzą z Ameryki Północnej i większość z nich ma skromne wymagania. Najlepiej czują się na glebie wilgotnej i próchnicznej. Najczęściej uprawia się rudbekię błyskotliwą, która kwitnie od sierpnia do września i osiąga ok. 60-7- cm wysokości. Z licznych odmian najbardziej ceniona jest R. fulgida sullivantii. Kwitną w odcieniach żółci, niektóre z domieszką brązu.
Jest to bez wątpienia jedna z najlepszych bylin nadających się na kwiat cięty, gdyż zachowuję bardzo długo świeżość w wazonie.
Stosunkowo łatwo rozmnaża się z nasion, jak i podział karp nie stanowi dużego problemu.

OMIEG

Jest to wiosenny kwiat pochodzący z gór azjatyckich. Z reguły uprawia się dwa gatunki: omieg wschodni - niewysoki, kwitnący od kwietnia oraz omieg sercowaty- nieco większy, rozpoczynający kwitnienie w pierwszej połowie maja.

Rośliny te wymagają żyznej, ciężkiej i próchniczej gleby, nieco wilgotnej, dobrze się czują na słonecznym stanowisku, jednak nie nasłonecznionym w samo południe. Doskonale nadaje się na kwiat cięty, efektownie wygląda na rabatach w połączeniu z innymi bylinami.
Rozmnażanie poprzez podział karp.

NACHYŁEK

Roślina pochodzi z łąk północnoamerykańskich i obejmuje bardzo liczne gatunki, jednakże nachyłek wielkokwiatowy daje najpiękniejsze i największe kwiaty. Aby cieszyć się jej pięknem należy stworzyć odpowiednie warunki, gdyż aby osiągnąć 70-90 cm wysokości wymaga nasłonecznionej wystawy i gleby bogatej w składniki pokarmowe.
Rozmnażanie poprzez dzielenie karp i przesadzanie mniej więcej co 3 lata.
Kwiaty długo pozostają świeże zarówno na roślinie jak i w wazonie. Zwiędłe kwiaty należy szybko usuwać, aby nie dopuścić do wyczerpania rośliny.

CHABER

Jest to bardzo obszerny rodzaj, który obejmuje gatunki roczne, dwuletnie a także byliny. Są mało wymagające, znoszą susze i silne upały. Popularne są dwa gatunki: chaber górski i chaber białawy. Pierwszy z nich pochodzi z łąk górskich od Karpat aż do Pirenejów, ma 50 cm wysokości i kwitnie w maju i czerwcu. Drugi z wymienionych pochodzi z Kaukazu i Azji Mniejszej, ma 80-90 cm wysokości i kwitnie od czerwca do lipca.

Rozmnażanie poprzez podział kęp. Uwaga, na dobrej glebie stają się dość ekspansywne.

ZAWILEC OGRODOWY

Anemone to rodzaj mający wiele bylinowych jak i cebulowych gatunków. Zawilec ogrodowy to duża jesienna bylina pochodząca ze środkowych i zachodnich Chin. Osiąga wysokość od 80 do 110 cm wysokości, kwitnie od sierpnia do października w trzech kolorach: bieli, czerwieni lub różu. Roślina ta preferuje stanowiska półcieniste, glebę kwaśną, próchniczną i dostatecznie wilgotną. Warto ją przykrywać na okres zimy, gdyż czasem przemarza.
Rozmnażanie jest dość trudne, z sadzonek korzeniowych.
Zawilec doskonale komponuje się z paprociami, różanecznikami oraz innymi roślinami wymagającymi kwaśnej gleby.

DRIAKIEW

- Scabiosa. Do rodzaju tego należą zarówno rośliny jednoroczne jak i byliny, pochodzące z rejonów śródziemnomorskich. Jednakże ta najczęściej uprawiana w naszych ogrodach pochodzi z rejonów kaukaskich.
Roślina ta ma kwiaty białe, niebieskie lub fioletowe, wysokość od 60cm do metra, kwitnie od czerwca do września. Wymagania: ciepłe i nasłonecznione stanowisko, wapienna i stosunkowo lekka gleba, podlewanie w okresie suszy. Rozmnażanie poprzez wiosenny podział karp lub wysiew.
Korzystnie wygląda zarówno na różnorodnie obsadzonych rabatach jak i samodzielnie.

ŻURAWKA

Bylina ta,w rysunku delikatna pochodzi z Ameryki Północnej. Rodzaj obejmuje liczne gatunki, jednakże obecnie uprawia się z reguły mieszańce o wysokości 30-60 cm. Ich kwitnienie rozpoczyna się na początku czerwca i trwa aż do pełni lata.
Roślina dobrze się czuje przede wszystkim w półcieniu, na próchnicznej glebie. Wymaga regularnego podlewania co jest gwarancją pięknego kwitnienia nawet w pełnym słońcu. Należy ją lekko przykrywać na zimę. Rozmnażanie poprzez podział karp, zdrewniałe części należy usuwać nożem.

Żurawka nadaje się do ogrodów skalnych a także na obwódki rabat. Jest pięknym kwiatem ciętym, pięknie wygląda z gipsówką omiegiem czy gęsiówką.

WILCZOMLECZ

Do tego rodzaju należy około 1600 gatunków rosnących w umiarkowanej strefie kuli ziemskiej. Do szerszej uprawy w ogrodach nadaje się tylko jeden gatunek- wiczomlecz złocisty.
 Tworzy "krzaczki" o wysokości ok. 30-35 cm.Ukryte w kątach liści kwiaty są raczej niepozorne, natomiast efektowne są przykwiatki, które są osadzone na wierzchołkach. W maju i czerwcu przybierają piękny żółty kolor, który wspaniale rozjaśnia otoczenie.
Roślina ta dobrze się czuje w porowatej glebie wapiennej, na stanowisku nasłonecznionym lub półcieniu. W słońcu łodygi są bardziej zwarte, a liście zabarwiają się jesienią na czerwono.
Po upływie kilku lat wilczomlecz tworzy ogromne kępy, które należy dzielić i przesadzać w inne miejsce. Rozmnażanie z nasion także nie jest kłopotliwe.

KUKLIK

Kukliki są skromnymi bylinami rozpowszechnionymi w strefie umiarkowanej na obu półkulach. Mają od 30 do 60 cm wysokości, zwykle pokładające się, rozgałęzione łodygi, na których osadzone są piękne kwiaty, z reguły koloru pomarańczowego, czasem żółte lub czerwone.
Kwitną od maja do czerwca, a niektóre gatunki aż do lipca. Są to rośliny mało wymagające, dobrze czują się na glebie suchej, choć bardzo lubią wilgotne stanowiska. Nadają się głównie do rozległych ogrodów skalnych lub na niższe rabaty bylinowe.
Rozmnażanie przez podział karp.

GAILARDIA

Są to byliny bardzo cenione przez ogrodników ze względu na bardzo różnobarwne kwiaty.Rodzaj ten zawiera zarówno rośliny jednoroczne jak i byliny w większości pochodzące z Ameryki Środkowej i Północnej. Spośród odmian bylinowych najczęściej uprawia się dwa typy: gailardie wysokie i niskie. Pierwsze z nich osiągają wysokość 70-80 cm, mają łodygi płożące i nadają się na kwiat cięty w różnych konfiguracjach z innymi. Drugą grupę stanowią rośliny niskie, nie przekraczają 20-30 cm wysokości. Tworzą ogromne kępy nadające się do tworzenia zwartych "masywów" bylinowych.
Wymagania: ciepłe nasłonecznione stanowisko i dobra, porowata gleba.

Rozmnażanie: z nasion i poprzez podział karp.

FIRLETKA

Rośliny te są spokrewnione z goździkami. Smółka pospolita (jeden z gatunków) występuje w Europie, gdzie rośnie na łąkach i zboczach pagórków. W ogrodach uprawia się przede wszystkim formę o pełnych kwiatach, która wydaje bogate wierzchotki jasnoróżowych kwiatów. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Łodygi mają 30-40 cm wysokości, doskonale nadają się do sadzenia w grupach, efektowny również jako kwiat cięty.
Firletka chalcedońska jest stara rośliną ogrodów wiejskich. Pochodzi ze stepów Ukrainy oraz z Syberii. Jest dość wysoka - od 70 do 100 cm. Kwitnie od czerwca do lipca. Ma niewielkie wymagania, często rozsiewa się sama. Płomienny kolor jej kwiatów świetnie komponuje się z innymi gatunkami.

DZIELŻAN

Jest to roślina trochę niedoceniana mimo dużych walorów dekoracyjnych. Gatunki najstarsze pochodzą z Ameryki północnej i Kanady. Są dość wysokie i rzadko ulistnione, w sam raz do ogrodów naturalistycznych. Kwitną zwykle jesienią, niezbyt efektownie. Nowa grupa dzielżanów jaką udało się wyhodować ma odmienny pokrój. Są bardziej rozgałęzione, około 1/3 niższe i tworzą szersze lecz stosunkowo luźne kępy. Kwiaty osadzone są na długich szypułkach, najczęściej czerwone, żółte, brązowoczerwone lub dwubarwne. U większości gatunków mają ciemną tarczkę środkową. Kwitną od lipca do połowy jesieni.

Nowe odmiany dzielżanu zasługują na szerokie rozpowszechnienie ze względu na niskie wymagania - średnie nasłonecznienie i regularne podlewanie. Nadają się doskonale na kwiat cięty zarówno w jednorodnym bukiecie jak i z dodatkiem np gipsówki.
Rozmnażanie wiosną przez dzielenie karp.